Ułatwienia dostępu

Skip to main content





Zaczątkiem dzisiejszego Zespołu Szkół Technicznych w Grudziądzu było utworzenie 3 września 1946r. Państwowego Gimnazjum Elektrycznego przy Szkole Budowy Maszyn. Powstanie tego wydziału, tak wspomina były pedagog - Paweł Szmelter: "Szkoła (...) pierwsze formy organizacyjne otrzymała w Szkole Budowy Maszyn przy ulicy Warszawskiej. Ta wznowiła swą działalność prawie bezpośrednio po ustaniu działań wojennych. W trakcie prac nad zagadnieniami merytorycznymi Rada Pedagogiczna tej szkoły doszła do przekonania, że uruchomienie klasy o kierunku elektrycznym staje się koniecznością, klasy elektryczne uzyskały prawo nazwania tego odgałęzienia wydziałem..." W roku szkolnym 1948/1949 wydział elektryczny zmienił nazwę na Liceum Elektryczne I stopnia, a ponadto utworzono Liceum Chemiczne I stopnia. Uruchomienie nowych kierunków kształcenia wiązało się z naborem większej ilości uczniów, a co za tym idzie rosnącymi trudnościami lokalowymi. W związku z tym, dyrekcja szkoły rozpoczęła starania o przyznanie jej budynku po przedwojennej szkole średniej - Goethe Schule przy ulicy Janka Krasickiego. Nie było to łatwe, gdyż zajmowały go wówczas dwie szkoły powszechne: Szkoła Powszechna im. Mikołaja Kopernika i Szkoła Powszechna im. Adama Mickiewicza. Jednak dzięki nieustępliwym interwencjom w roku szkolnym 1949/1950 Szkoła Budowy Maszyn otrzymała upragniony gmach.

Dwa lata później na skutek podziału szkół: Państwowego Liceum i Gimnazjum Mechaniczno-Elektrycznego oraz Gimnazjum Przemysłu Gumowego, powstało Technikum Chemiczne i Elektryczne i Zasadnicza Szkoła Chemiczna i Elektryczna (które przeszły pod zarząd Ministerstwa Przemysłu Chemicznego) oraz Technikum Budowy Maszyn Rolniczych (przejęte przez Ministerstwo Przemysłu Maszynowego). Nowo utworzone Technikum Chemiczne i Zasadnicza Szkoła Chemiczna posiadały dwa wydziały: chemiczny i elektryczny. Na wydziale chemicznym szkolono w specjalnościach: technologia przemysłu gumowego i laborant-chemik w szkole zasadniczej. Na wydziale elektrycznym szkolono w kierunkach: urządzenia elektryczne w przemyśle w technikum oraz elektromonter urządzeń przemysłowych w szkole zasadniczej. Pierwszym dyrektorem szkoły był Wiktor Goralewski, który kierował nią do końca roku szkolnego 1951-1952. Zasadniczą bazę dla przygotowania zawodowego organizowali dużym nakładem starań i własną pomysłowością ówcześni kierownicy wydziałów: elektrycznego - mgr inż. Tadeusz Damic oraz chemicznego - mgr Andrzej Affeldt. W roku 1957 szkoła przeszła pod zarząd Dyrekcji Okręgowej Szkolenia Zawodowego w Toruniu, a następnie Kuratorium Okręgu Szkolnego w Toruniu. Dzięki staraniom dyrektora mgr Andrzeja Kozłowskiego i przy wsparciu Komitetu Rodzicielskiego dwukierunkowa szkoła uzyskała w maju 1961r. zarządzeniem Ministra Oświaty nową nazwę - Technikum Chemiczne i Elektryczne oraz Zasadnicza Szkoła Chemiczna i Elektryczna.

Od września 1961, ze względu na zapotrzebowanie Wojskowych Zakładów Uzbrojenia nr 2, utworzono kierunek radiowy w specjalności radiotechnika mikrofalowa, a później radiotechnika i telewizja. Utworzone na bazie klas elektrycznych oddziały w krótkim czasie stały się źródłem kadr dla elektroniki nie tylko w naszym województwie. Również do roku 1961 szkoła prowadziła własne warsztaty, w których szkolono uczniów wydziału elektrycznego i chemicznego. Równolegle prowadzono szkolenie w zakładach produkcyjnych. Sytuacja ta zmieniła się z chwilą utworzenia wspólnych warsztatów dla szkół zawodowych w Grudziądzu. Kolejna zmiana nastąpiła w roku 1972. Powołano wówczas zespół szkół z włączeniem Zasadniczej Szkoły Zawodowej Przyzakładowej "Stomil" pod nazwą Zespół Szkół Zawodowych nr 2. Zachowano dotychczasowe kierunki kształcenia, z tym że kierunek elektroniczny kontynuowano w dwuletnim policealnym studium zawodowym. Ze względu na anonimowość nazwy ponownie w roku 1983 zmieniono ją, tym razem na Zespół Szkół Chemiczno-Elektrycznych w Grudziądzu.

Pięć lat później postanowiono podczas rady pedagogicznej zająć się wyborem patrona szkoły. W tym celu rozpoczęła się długa praca wychowawcza, podczas której zespoły klasowe zapoznawały się z sylwetkami wybitnych Polaków. Wysuniętą przez mgr Stanisława Libronta propozycję poparła też ówczesna rada Samorządu Szkolnego pod kierunkiem mgr Krystyny Zabłońskiej. Sylwetki poszczególnych kandydatów były prezentowane przez radiowęzeł i w gablotach. Podsumowaniem tej akcji był plebiscyt, który odbył się w czerwcu 1988r. W wyniku głosowania zwyciężyła kandydatura Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Uroczyste nadanie imienia szkole odbyło się 30 marca 1989r. w piętnastą rocznicę otrzymania sztandaru szkolnego. Kolejną nowinką okazała się powtórna zmiana nazwy szkoły, teraz na Zespół Szkół Technicznych. Nowa nazwa obowiązuje od 1 września 1998r.